In de diagnostische fase bij patiënten met mogelijk obstructief longlijden dient er volgens de NHG-standaarden een uitgebreide anamnese afgenomen te worden en aanvullend onderzoek verricht te worden middels spirometrie. Als anamnestische bevindingen en spirometrie duidelijk in dezelfde richting wijzen is het doorgaans niet moeilijk om een (werk)diagnose te stellen en een behandelplan te maken.
In de praktijk is het echter niet altijd zo makkelijk: de anamnese past niet bij de spirometrie, of de spirometrie laat een beeld zien dat niet past bij (alleen) obstructief longlijden. Wat doe je met deze verschillende gegevens? En wat neem je ervan mee in je behandelplan? Wanneer behandel je zelf, wanneer verwijs je?
In deze onderwijsmodule wordt aan de hand van vijf meer ingewikkelde casussen stil gestaan bij het klinisch redeneren van de deelnemers. Daarbij is er aandacht voor de beslissingen die genomen moeten worden t.a.v. het te voeren beleid. De organisatie kan namens de deelnemers ook twee casussen indienen.
Na het volgen van deze nascholing kan de deelnemer:
- Toelichten wat het belang is van de anamnese voor diagnostiek en beleid bij obstructief longlijden;
- Benoemen wat een 'volumenrespons' is;
- Uitleggen wanneer je moet denken aan restrictie, cardiale klachten of aan andere belangrijke co-morbiditeit;
- De eigen beleidskeuzes (beter) onderbouwen.
Voor wie
Deze nascholing is bedoeld voor huisartsen en POH/PVK die de CASPIR-cursus hebben gevolgd en die actief bezig zijn met diagnostiek van Astma/COPD.
Met aanvulling van fysiotherapeuten Patricia de Bruin en Marije de Leur: wanneer verwijs je door naar de fysio, wat wordt vergoed etc..